Als u het antwoord dat u zoekt niet kunt vinden, neem dan contact met ons op.
Drouhard’s spitsmuistenrek
De Drouhard’s spitsmuistenrek werd voor het eerst in 1934 door Grandidier beschreven en is een uniek exemplaar onder de spitsmuistenreks vanwege zijn karakteristieke rugstreep, een kenmerk dat hij niet bij andere soorten in zijn familie heeft.
Taxonomie
| Koninkrijk: | Dierenrijk |
| Stam: | Chordadieren |
| Klasse: | Zoogdieren |
| Orde: | Afrosoricida |
| Onderorde: | Tenrecomorpha |
| Familie: | Tenrecidae |
| Geslacht: | Microgale |
| Soort: | Microgale drouhardi |
Natuurlijk verspreidingsgebied en habitat
De Drouhard’s spitsmuistenrek is endemisch in het oosten van Madagaskar, waar hij een opmerkelijk breed hoogtebereik beslaat, van laagland tot vochtige bergbossen op een hoogte van ongeveer 350 tot 2350 meter boven zeeniveau. Hij is gedocumenteerd in diverse vochtige bostypen, waaronder gebieden nabij bosranden en moerassen in de buurt van landbouwgebieden, wat erop wijst dat hij enige habitatverstoring tolereert. De voorkeuren voor habitats op kleine schaal en de populatiedichtheid zijn echter nog onvoldoende onderzocht, waardoor er belangrijke hiaten in ons begrip van de ecologie van de soort ontstaan.
Fysieke eigenschappen
Deze middelgrote Microgale heeft een spoelvormig lichaam met een kop-romplengte variërend van ongeveer 6,3 tot 8,3 cm, en een staart van vergelijkbare lengte; volwassen dieren wegen ongeveer 9-11 gram. Zijn zachte, dichte vacht is doorgaans donkerbruin met een duidelijke middenstreep die van kop tot staart loopt, een kenmerk waaraan hij de bijnaam “gestreepte spitsmuis tenrek” dankt. De vachtkleur varieert per gebied, waarbij sommige noordelijke populaties donkerdere tinten hebben en die uit centrale of zuidelijke gebieden meer roodachtig of grijsbruin lijken. De oren zijn middelgroot (ongeveer 12-17 mm) en de poten zijn kort maar stevig, goed aangepast aan grondbewegingen in dichte bladstrooisellaag.
Gedrag en levensstijl
Er is zeer weinig bekend over het dagelijkse gedrag van de Drouhard’s spitsmuistenrek. Hij lijkt terrestrisch en schuw te zijn, en zoekt doorgaans beschutting in dichte bladstrooisellaag of onder boomstammen. Af en toe zijn exemplaren waargenomen in door mensen gemaakte vallen tijdens onderzoeken, wat duidt op activiteit op grondniveau in plaats van op boomgewoonten. Een interessant feit is dat gevangen exemplaren de voorkeur gaven aan sprinkhanen en wormen, wat wijst op een dieet dat typisch is voor grondzoekende insecteneters. In tegenstelling tot sommige andere Microgale-soorten, kan hij een relatief stabiele lichaamstemperatuur en een hoge stofwisseling handhaven, hoewel gedragsdetails speculatief blijven.
Communicatie
Er zijn geen gedetailleerde studies naar vocale of chemische communicatie bij deze soort. De soort gebruikt waarschijnlijk geurmarkering en tactiele signalen tijdens de zorg voor moeder en kind of tijdens korte interacties tijdens het broedseizoen, net als nauw verwante soorten. Af en toe zijn hoge piepgeluiden gemeld bij andere Microgale-soorten en mogelijk ook bij deze soort, maar directe waarnemingen ontbreken.
Dieet in het wild
Er zijn beperkte voedingsgegevens over de Drouhard’s spitsmuistenrek, maar hij is waarschijnlijk een insecteneter die zich voedt met sprinkhanen, regenwormen en andere kleine ongewervelden die op de bosbodem voorkomen. Darm- of isotopenonderzoek ontbreekt, maar zijn morfologie en enig bewijs in gevangenschap komen overeen met een generalistische, op de grond foeragerende levensstijl, vergelijkbaar met die van zijn soortgenoten.
Voortplanting en levenscyclus
Er is vrijwel geen gepubliceerde informatie over de voortplantingsbiologie van deze soort. De enige informatie over de voortplanting is afkomstig van museumexemplaren en incidentele vangsten, zonder gegevens over worpgrootte, dracht, seizoensinvloeden of ontwikkelingsmijlpalen. Gebaseerd op de relatieve soorten is het veilig om aan te nemen dat de jongen altriciaal, blind en kaal geboren worden en na een paar weken gespeend worden, maar de details blijven onbekend.
Bedreigingen en beschermingsstatus
De IUCN classificeert de Drouhard’s spitsmuistenrek als minst zorgwekkend, verwijzend naar zijn brede geografische verspreiding en vermoedelijk stabiele populatie. De soort komt voor in verschillende beschermde gebieden, waaronder het schiereiland Masoala, de nationale parken Montagne d’Ambre en Zahamena, die de effecten van ontbossing helpen opvangen. Niettemin vormt habitatverlies op lagere hoogten als gevolg van boskap voor landbouw of houtwinning een potentiële bedreiging, met name in onbeschermde gebieden. Meer veldonderzoek en studies zijn nodig om de ecologische veerkracht en populatietrends nauwkeurig te beoordelen.
Deze soort in gevangenschap
Er zijn geen gegevens over aanhoudende populaties in gevangenschap of protocollen voor de verzorging van de Drouhard’s spitsmuistenrek. Zeer beperkte waarnemingen suggereren dat hij sprinkhanen of wormen zou kunnen accepteren, maar er zijn geen studies gepubliceerd over het fokken of verzorgen in gevangenschap. Zoals bij veel zeldzame Microgale-soorten is de verzorging ervan onder menselijke zorg nog volledig ongetest.
