Als u het antwoord dat u zoekt niet kunt vinden, neem dan contact met ons op.
Reuzenotterspitsmuis

De reuzenotterspitsmuis werd in 1860 beschreven door Wilhelm Peters en is het enige lid van zijn geslacht. Hij onderscheidt zich van zijn verwanten als de grootste levende soort binnen de Tenrecomorpha, met een lichaam dat gebouwd is voor snelheid in het water en onopvallendheid.
Taxonomie
Koninkrijk: | Dierenrijk |
Stam: | Chordadieren |
Klasse: | Zoogdieren |
Orde: | Afrosoricida |
Onderorde: | Tenrecomorpha |
Familie: | Potamogalidae |
Geslacht: | Potamogale |
Soort: | Potamogale velox |
Geen tenrek
Hoewel ze nauw verwant zijn aan tenreks, behoren otterspitsmuizen niet tot de familie Tenrecidae. Lange tijd werden ze als zodanig geclassificeerd vanwege hun gedeelde Afrikaanse oorsprong en vergelijkbare morfologie. Moleculaire en anatomische studies leidden echter uiteindelijk tot de erkenning van een eigen familie, Potamogalidae. Omdat otterspitsmuizen en tenreks beide tot de onderorde Tenrecomorpha behoren, zijn ze in deze kennisbank opgenomen om een compleet beeld te geven van deze opmerkelijke groep zoogdieren en hun evolutionaire diversiteit.
Natuurlijk verspreidingsgebied en habitat
De reuzenotterspitsmuis leeft in tropisch Centraal- en West-Afrika, met een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt van Liberia en Sierra Leone tot Oeganda en Angola. Hij leeft in langzaam stromende rivieren, beken, moerassen en dichtbegroeide zoetwaterhabitats in zowel laaglandregenwouden als berggebieden. Deze ongrijpbare soort geeft de voorkeur aan schaduwrijke waterlopen met overhangende vegetatie, ondergedoken wortels en veel schuilplaatsen. Het is een solitair dier dat holen of holen bouwt in rivieroevers, vaak met meerdere uitgangen die naar het water leiden.
Fysieke eigenschappen
Deze soort is robuust en gestroomlijnd en groeit tot 33-35 cm in lichaamslengte met een extra staart van 35-40 cm. Hij kan tot 1,2 kg wegen, waarmee hij groter is dan welke tenrek dan ook. Zijn dichte, fluweelzachte vacht stoot water af, net als de vacht van een otter. De lange, gespierde staart is zijdelings afgeplat en fungeert als een krachtig roer, waardoor hij snel en geluidloos kan zwemmen. In tegenstelling tot veel zoogdieren heeft de reuzenotterspitsmuis geen uitwendige oren en zijn neusgaten onder water gesloten. Zijn lange, gevoelige snorharen en naar voren gerichte ogen maken jagen in donkere omstandigheden met weinig licht mogelijk.
Gedrag en levensstijl
De reuzenotterspitsmuis is voornamelijk nachtelijk en uiterst schuw. Hij brengt zijn nachten zwemmend langs rivieroevers door op zoek naar prooi, waarbij hij zich dicht bij de oever bevindt en zijn snorharen gebruikt om beweging te detecteren. Overdag trekt hij zich terug in zijn hol, dat mogelijk droge ruimtes boven de waterlijn omvat om te slapen. Hij is territoriaal en leeft over het algemeen alleen. Ondanks dat hij een bekwame zwemmer is, duikt hij niet diep en zweeft hij in plaats daarvan vlak onder het wateroppervlak, geholpen door snelle staartbewegingen. Op het land is zijn beweging onhandiger, met springende bewegingen die doen denken aan een zeehond of otter.
Communicatie
Er is weinig bekend over de vocale communicatie van deze soort, maar men denkt dat deze voornamelijk afhankelijk is van tastbare en chemische signalen. Geurmarkering speelt waarschijnlijk een rol bij het bepalen van het territorium. De prominente snorharen zijn cruciaal voor navigatie in het donker en zijn zeer gevoelig voor veranderingen in de waterdruk, waardoor het dier bewegingen kan volgen zonder te kijken. Vanwege zijn solitaire aard en aquatische omgeving kunnen akoestische signalen beperkt zijn.
Dieet in het wild
De reuzenotterspitsmuis is een carnivoor en een actieve jager. Hij voedt zich met ongewervelde waterdieren, krabben, kikkers, insectenlarven en kleine vissen. Hij vangt zijn prooi vaak met snelle zijwaartse uitvallen, waarbij hij zijn gevoelige snorharen gebruikt om trillingen te detecteren. Soms draagt hij zijn vangst naar het land voordat hij deze opeet. Zijn kaak is krachtig genoeg om schaaldieren en insecten te verbrijzelen. De jacht vindt meestal plaats langs de kust of in ondiep water met dichte begroeiing.
Voortplanting en levenscyclus
De voortplanting in het wild is nog niet helemaal duidelijk, maar vrouwtjes krijgen naar verwachting één of twee jongen per worp. De voortplanting vindt waarschijnlijk plaats tijdens het regenseizoen, wanneer er het meeste voedsel is. De jongen worden geboren in een met bladeren beklede nestkamer en kunnen daar enkele weken verborgen blijven. Ze worden geboren met een vacht en gesloten ogen en blijven afhankelijk van de moeder totdat ze zelfstandig kunnen foerageren. Men denkt dat de soort na ongeveer een jaar geslachtsrijp is.
Bedreigingen en beschermingsstatus
De reuzenotterspitsmuis is door de IUCN geclassificeerd als ‘Niet bedreigd’, maar wordt steeds meer bedreigd door habitatvernietiging, watervervuiling en de bouw van dammen. Door zijn afhankelijkheid van schone, schaduwrijke waterwegen zijn ontbossing en sedimentatie van rivieren bijzonder schadelijk. In sommige gebieden wordt er ook op hem gejaagd voor bushmeat. Ondanks deze druk blijft de soort wijdverspreid en is hij in verschillende beschermde gebieden waargenomen.
Deze soort in gevangenschap
De reuzenotterspitsmuis is zelden in gevangenschap gehouden en staat erom bekend moeilijk te houden te zijn. Zijn zeer gespecialiseerde aquatische levensstijl en carnivoor dieet maken hem ongeschikt voor de meeste dierentuinen. Pogingen om hem in het verleden te huisvesten mislukten meestal vanwege stress, voedingstekorten en een gebrek aan geschikte verblijven. Daardoor is er vrijwel geen informatie over het houden van deze soort in gevangenschap beschikbaar en wordt hij niet als geschikt beschouwd voor de handel in exotische huisdieren of voor fokprogramma’s voor natuurbehoud.