Als u het antwoord dat u zoekt niet kunt vinden, neem dan contact met ons op.
Dinagat haaregel
De Dinagat haaregel werd voor het eerst beschreven in 1982 en is een zeldzame endemiet van de Filipijnen. Hij staat bekend om zijn goudkleurige vacht en zijn zeer beperkte verspreiding op de eilanden.
Taxonomie
| Koninkrijk: | Dierenrijk |
| Stam: | Chordadieren |
| Klasse: | Zoogdieren |
| Orde: | Eulipotyphla |
| Familie: | Erinaceidae |
| Geslacht: | Podogymnura |
| Soort: | Podogymnura aureospinula |
Geen ‘echte’ egel
Hoewel hij tot de egelsfamilie behoort, is de Dinagat haaregel een “harige egel”, geen stekelige egel. Hij deelt zijn nachtelijke en insectenetende gewoontes met echte egels, maar mist stekels en rolt niet in de verdediging. In plaats daarvan heeft hij een ruwe vacht, een lange snuit en een meer spitsmuisachtig lichaam, wat zijn unieke evolutionaire pad weerspiegelt, terwijl hij toch nauw verwant is aan egels.
Natuurlijk verspreidingsgebied en habitat
Deze soort komt alleen voor op Dinagat Island en het nabijgelegen Bucas Grande in het zuidoosten van de Filipijnen. Hij leeft in subtropische of tropische droge bossen, zowel primaire als secundaire, en wordt zelfs af en toe gezien aan de randen van aanzienlijk veranderde landschappen, indien er nog resten bos aanwezig zijn. Zijn beperkte verspreidingsgebied onder de 5000 km² maakt hem tot een van de zoogdieren met de grootste verspreidingsbeperkingen op de Filipijnen.
Fysieke eigenschappen
De Dinagat haaregel is relatief groot voor zijn groep, met een lengte van ongeveer 19 tot 21 cm van kop tot stuit, en een korte staart van ongeveer 6 tot 7 cm, waarmee hij qua grootte alleen de maanrat overtreft. Zijn rug is bedekt met een grove, goudbruine vacht met donkere spikkels, terwijl de buik zachter grijsbruin is. Zijn grote oren zijn versierd met korte haren en de schedel heeft een vergrote frontale zone met opvallende gebitskenmerken.
Gedrag en levensstijl
Er is weinig bekend over zijn gedrag, maar hij lijkt de voorkeur te geven aan verplaatsing op grondniveau door bosstrooisel. Individuen zijn gevangen in primaire en secundaire bossen, waaronder gebieden die aanzienlijk verstoord zijn, wat wijst op een zekere mate van tolerantie voor habitatverandering. Dit aanpassingsvermogen is echter niet goed begrepen.
Communicatie
Specifieke gegevens over hoe deze soort communiceert ontbreken. Waarschijnlijk gebruikt hij geurmarkering en tastsignalen, net als zijn verwanten, en mogelijk ook stille vocalisaties voor interactie op korte afstand, vooral in dichtbeboste omgevingen.
Dieet in het wild
Er zijn geen directe studies die zijn dieet documenteren, maar haaregels zijn over het algemeen opportunistische insecteneters. De Dinagat haaregel jaagt waarschijnlijk op insecten, regenwormen en andere ongewervelden die zich in de ondergrond van de bosbodem bevinden, waarbij hij zijn snuit gebruikt om prooien te onderzoeken en te vangen.
Voortplanting en levenscyclus
Er is niets bekend over zijn voortplantingsbiologie. Net als bij andere haaregels wordt aangenomen dat hij een klein nest heeft en mogelijk een seizoensgebonden voortplantingscyclus, hoewel dergelijke levensgeschiedenisdetails ongedocumenteerd blijven.
Bedreigingen en beschermingsstatus
De Dinagat haaregel staat op de lijst van bedreigde diersoorten vanwege zijn extreem beperkte verspreiding en het voortdurende verlies van leefgebied, veroorzaakt door ontbossing en dagbouw van chroom en nikkel op Dinagat Island. Hoewel de soort relatief algemeen voorkomt in bosgebieden, wordt zijn voortbestaan ernstig bedreigd door habitatfragmentatie en mijnbouwconcessies.
Deze soort in gevangenschap
Er zijn geen gegevens bekend over de Dinagat haaregel die in gevangenschap wordt gehouden. De zeldzaamheid, de specifieke habitat en het relatief ontoegankelijke verspreidingsgebied maken hem zeer ongeschikt voor de verzorging in gevangenschap. Beschermingsinspanningen richten zich uitsluitend op de bescherming van de vogel in het wild, en er lopen projecten om beschermde gebieden op Dinagat Island in te stellen.
